Tam 1.5 yıl olmuş en son yazımı yazalı, inanamıyorum zaman bu kadar hızlı nasıl geçer?? Eveet başlığa dönersek okuduğunuz andan itibaren yaptığınız bir şey.. Kulaklarımı açtım ne o söylesin biri! Yesssss, düşünmek. Neden bu başlığı koyduğumu soracak olursanız dünyanın başından geçen amansız virüs corona sayesinde (yüzünde demek isterdim ama cümlemi bitirmeme izin verin pls 😂 ) herkes evde kal çağrısına uyduğu için gün içinde çook ama çook boş vaktimiz olduğundan mütevellit çok düşünüyoruz değil mi arkadaşlar? Ben hiç olmadığım kadar hem de. Belki de beni tekrar yazmaya iten şey buydu, evet düşünmek! Çok garip geliyor, bundan bir kaç yıl öncesinde deli gibi kpss çalışırken hey hayallere dalardım düşünürdüm. Bi evim olacak, istediğim gibi dekore edip her gün ama her gün dolu dolu aktiviteler yapacağım.. Ama hayat; eveeet Şevval, güzel düşünüyorsun ama gerçek hayatta işler her zaman böyle gitmiyor. Evet arkadaşlar her şey öyle tam da bizim istediğimiz şekilde olmuyormuş. Özellikle bahaneler silsilesine bir kere kapıldığınız zaman gerisi çorap söküğü gibi gidiyormuş. Bunu anca yaşayınca öğrenecekmişim, gördüm..
E gelelim Şevval, peki ne oldu da bu kadar çok şeyi düşünüp yazıyorsun. E demin de söyledim ya bu corona yok mu bu corona yüzünden demek istemiyorum resmen bizi kendi benliğimizle buluşturdu yahu. Biz aslında ne çok kendi kendimize bir şeyler yapmayı seviyormuşuz, ne de güzel ekmekler yapıyormuşuz (başta sıkıldık, çok sıkıldık ama sonra bir şekilde oturdu dimi? 😀 ). Biz belki de hayatımızda ilk defa kendimize hayattan ne istediğimizi sorduk, iç sesimize kulak verdik. Ben bu duruma krizin fırsata çevirilmesi demiyeyim de ne diyeyim ? 😊
Giden ömür geri gelmiyor canım bunu artık görelim, bilelim, seri yayalım. Peki özü gülmeyenin yüzü güler mi, tabii ki de hayır. E bize de bu günlerde özümüzü güldürmek kalır değil mi? Bence artık herkes yaşamının kıymetini aldı. Nasıl, o da çok düşünerek. Malum çok boş vaktimiz oldu ve çok şey düşündük. Düşündükçe evrildik, geliştik. Ve sonra benliğimize çıktığımız bu yolculukta kendimizi bulduk. Neyi isteyip neyi gerçekten istemediğimizi fark ettik. Belki bu virüs hayatımızdan gidecek ama bize kattığı şeyler hayatımız boyunca hep olacak. Beni sorarsanız günden güne daha iyi bir hal alıyorum. Çalıştığım şehri bile özlediysem bence bir şeyler olmuştur bende 😉 Herkes kendine çok dikkat etsin. Bu dönemde kendini tanımayan da eccik duruvesin de bi gendine bakıvesin gali 😄
Bu da Ege şivesinden bir kesitti 😝
Sevgiler, Ş. ❤
E gelelim Şevval, peki ne oldu da bu kadar çok şeyi düşünüp yazıyorsun. E demin de söyledim ya bu corona yok mu bu corona yüzünden demek istemiyorum resmen bizi kendi benliğimizle buluşturdu yahu. Biz aslında ne çok kendi kendimize bir şeyler yapmayı seviyormuşuz, ne de güzel ekmekler yapıyormuşuz (başta sıkıldık, çok sıkıldık ama sonra bir şekilde oturdu dimi? 😀 ). Biz belki de hayatımızda ilk defa kendimize hayattan ne istediğimizi sorduk, iç sesimize kulak verdik. Ben bu duruma krizin fırsata çevirilmesi demiyeyim de ne diyeyim ? 😊
Giden ömür geri gelmiyor canım bunu artık görelim, bilelim, seri yayalım. Peki özü gülmeyenin yüzü güler mi, tabii ki de hayır. E bize de bu günlerde özümüzü güldürmek kalır değil mi? Bence artık herkes yaşamının kıymetini aldı. Nasıl, o da çok düşünerek. Malum çok boş vaktimiz oldu ve çok şey düşündük. Düşündükçe evrildik, geliştik. Ve sonra benliğimize çıktığımız bu yolculukta kendimizi bulduk. Neyi isteyip neyi gerçekten istemediğimizi fark ettik. Belki bu virüs hayatımızdan gidecek ama bize kattığı şeyler hayatımız boyunca hep olacak. Beni sorarsanız günden güne daha iyi bir hal alıyorum. Çalıştığım şehri bile özlediysem bence bir şeyler olmuştur bende 😉 Herkes kendine çok dikkat etsin. Bu dönemde kendini tanımayan da eccik duruvesin de bi gendine bakıvesin gali 😄
Bu da Ege şivesinden bir kesitti 😝
Sevgiler, Ş. ❤
Yorumlar
Yorum Gönder